ABC NABOŻEŃSTWA PIERWSZYCH SOBÓT MIESIĄCA

Źródło: Sekretariat Fatimski

NABOŻEŃSTWO PIĘCIU PIERWSZYCH SOBÓT MIESIĄCA

Wynagrodzenie składane Niepokalanemu Sercu Maryi

1. Wielka obietnica Matki Bożej Fatimskiej

W Fatimie 13 lipca 1917 r. Matka Boża powiedziała: „Widzieliście piekło, do którego idą dusze biednych grzeszników. Bóg chce je uratować, Bóg chce rozpowszechnić na świecie nabożeństwo do mego Niepokalanego Serca. Jeżeli uczyni się to, co wam powiem, wielu zostanie przed piekłem uratowanych i nastanie pokój na świecie”.

„Przybędę, by prosić o poświęcenie Rosji memu Niepokalanemu Sercu i o Komunię św. wynagradzającą w pierwsze soboty. Jeżeli moje życzenia zostaną spełnione, Rosja nawróci się i zapanuje pokój. Jeśli nie, bezbożna propaganda rozszerzy swe błędne nauki po świecie, wywołując wojny i prześladowanie Kościoła. Dobrzy będą męczeni, Ojciec Święty będzie wiele cierpiał. Różne narody zginą, na koniec moje Niepokalane Serce zatriumfuje”.

Siedem lat po zakończeniu fatimskich objawień Matka Boża zezwoliła siostrze Łucji na ujawnienie treści drugiej części tajemnicy fatimskiej. Jej przedmiotem było nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi. 10 grudnia 1925 r. objawiła się siostrze Łucji Maryja z Dzieciątkiem i pokazała jej cierniami otoczone serce.

Dzieciątko powiedziało:

“Miej współczucie z Sercem Twej Najświętszej Matki, otoczonym cierniami, którymi niewdzięczni ludzie je wciąż na nowo ranią, a nie ma nikogo, kto by przez akt wynagrodzenia te ciernie powyciągał”.

Maryja powiedziała:

“Córko moja, spójrz, Serce moje otoczone cierniami, którymi niewdzięczni ludzie przez bluźnierstwa i niewierności stale ranią. Przynajmniej ty staraj się nieść mi radość i oznajmij w moim imieniu, że przybędę w godzinie śmierci z łaskami potrzebnymi do zbawienia do tych wszystkich, którzy przez pięć miesięcy w pierwsze soboty odprawią spowiedź, przyjmą Komunię świętą, odmówią jeden Różaniec i przez piętnaście minut rozmyślania nad piętnastu tajemnicami różańcowymi towarzyszyć mi będą w intencji zadośćuczynienia”.

2. Dlaczego ma to być „pięć sobót” wynagradzających, a nie dziewięć lub siedem na cześć Matki Bożej Bolesnej?

    Siostra Łucja odpowiada: „Pozostając przez część nocy z 29 na 30 maja 1930 roku w kaplicy z naszym Panem i rozmawiając z Nim o czwartym i piątym pytaniu, poczułam się nagle mocniej owładnięta Bożą obecnością. Jeśli się nie mylę, zostało mi objawione, co następuje: Córko, motyw jest prosty: Jest pięć rodzajów obelg i bluźnierstw wypowiadanych przeciwko Niepokalanemu Sercu Maryi.

      Pierwsze: Bluźnierstwa przeciw Niepokalanemu Poczęciu.

      Drugie: Przeciwko Jej Dziewictwu.

   Trzecie: Przeciwko Bożemu Macierzyństwu, kiedy jednocześnie uznaje się Ją wyłącznie jako Matkę człowieka.

    Czwarte: Bluźnierstwa tych, którzy starają się otwarcie zaszczepić w sercach dzieci obojętność, wzgardę, a nawet nienawiść do tej Niepokalanej Matki.

    Piąte: Bluźnierstwa tych, którzy urągają Jej bezpośrednio w Jej świętych wizerunkach. Oto, droga córko, motyw, który kazał Niepokalanemu Sercu Maryi prosić mnie o ten mały akt wynagrodzenia. A poza względem dla Niej chciałem poruszyć moje miłosierdzie, aby przebaczyło tym duszom, które miały nieszczęście Ją obrazić. Co do ciebie, zabiegaj nieustannie swymi modlitwami i ofiarami, aby poruszyć Mnie do okazania tym biednym duszom miłosierdzia”.

    Jezus powiedział do siostry Łucji: „To prawda, moja córko, że wiele dusz zaczyna, lecz mało kto kończy i ci, którzy kończą, mają za cel otrzymanie przyrzeczonych łask. Ja jednak wolę tych, którzy odprawią pięć pierwszych sobót w celu wynagrodzenia Niepokalanemu Sercu twojej Matki Niebieskiej, niż tych, którzy odprawią piętnaście, bezdusznie i z obojętnością”.

3. Warunki nabożeństwa pierwszych sobót - co jest wymagane, aby uczynić zadość temu nabożeństwu?

Warunek 1 - Spowiedź w pierwszą sobotę miesiąca.

„Łucja przedstawiła Jezusowi trudności, jakie niektóre dusze miały co do spowiedzi w sobotę i prosiła, aby spowiedź święta mogła być osiem dni ważna. Jezus odpowiedział: Może nawet wiele dłużej być ważna pod warunkiem, ze ludzie są w stanie łaski, gdy Mnie przyjmują i że mają zamiar zadośćuczynienia Niepokalanemu Sercu Maryi”. 

    Spowiedź można odbyć na przykład w ramach pierwszego piątku miesiąca, pamiętając jednak o intencji wynagradzającej Niepokalanemu Sercu Maryi.

    Do spowiedzi - co istotne - należy przystąpić z intencją zadośćuczynienia za zniewagi wobec Niepokalanego Serca Maryi. Intencję można wzbudzić podczas przygotowania się do spowiedzi lub w trakcie otrzymywania rozgrzeszenia.

Przed spowiedzią można odmówić taką lub podobną modlitwę:

Boże, pragnę teraz przystąpić do świętego sakramentu pojednania, aby otrzymać przebaczenie za popełnione grzechy, szczególnie za te, którymi świadomie lub nieświadomie zadałem ból Niepokalanemu Sercu Maryi. Niech ta spowiedź wyjedna Twoje miłosierdzie dla mnie oraz dla biednych grzeszników, by Niepokalane Serce Maryi zatriumfowało wśród nas.

Można także podczas otrzymywania rozgrzeszenia odmówić akt żalu:

Boże, bądź miłościw mnie grzesznemu, szczególnie za moje grzechy przeciwko Niepokalanemu Sercu Maryi.

Warunek 2 - Komunia św. w pierwszą sobotę miesiąca.

Po przyjęciu Komunii św. należy wzbudzić intencję wynagradzającą. Można odmówić taką lub inną modlitwę:

Najchwalebniejsza Dziewico, Matko Boga i Matko moja! Jednocząc się z Twoim Synem pragnę wynagradzać Ci za grzechy tak wielu ludzi przeciw Twojemu Niepokalanemu Sercu. Mimo własnej nędzy i nieudolności chcę uczynić wszystko, by zadośćuczynić za te obelgi i bluźnierstwa. Pragnę Najświętsza Matko, Ciebie czcić i całym sercem kochać. Tego bowiem ode mnie Bóg oczekuje. I właśnie dlatego, że Cię kocham, uczynię wszystko, co tylko w mojej mocy, abyś przez wszystkich była czczona i kochana. Ty zaś, najmilsza Matko, Ucieczko grzesznych, racz przyjąć ten akt wynagrodzenia, który Ci składam. Przyjmij Go również jako akt zadośćuczynienia za tych, którzy nie wiedzą, co mówią, w bezbożny sposób złorzeczą Tobie. Wyproś im u Boga nawrócenie, aby przez udzieloną im łaskę jeszcze bardziej uwydatniła się Twoja macierzyńska dobroć, potęga i miłosierdzie. Niech i oni przyłączą się do tego hołdu i rozsławiają Twoją świętość i dobroć, głosząc, że jesteś błogosławioną między niewiastami, Matką Boga, której Niepokalane Serce nie ustaje w czułej miłości do każdego człowieka. Amen.

Warunek 3 - Różaniec (jedna część) w pierwszą sobotę miesiąca.

Rozpoczynając różaniec należy wzbudzić intencję wynagradzającą, powiedzieć Matce Najświętszej, że będziemy się modlić, by ratować grzeszników i okazać Jej dowód miłości. 

Jeśli modlimy się prywatnie, spróbujmy zrobić to własnymi słowami. Jeżeli odmawiamy różaniec we wspólnocie, można odmówić następującą modlitwę:

Królowo Różańca Świętego. Oto klękamy do modlitwy, by w pierwszą sobotę odmówić różaniec, o który prosiłaś. Chcemy przez niego zadośćuczynić za grzechy swoje, naszych bliskich, naszej Ojczyzny i całego świata. Pragniemy modlić się szczególnie za tych, którzy najdalej odeszli od Boga i najbardziej potrzebują Jego miłosierdzia. Wspomóż nas, abyśmy pamiętali o tej intencji wyznaczonej przez Ciebie. Pomóż nam wynagradzać naszym różańcem cierpienia Twego Niepokalanego Serca i Najświętszego Serca Jezusowego.

Po każdej tajemnicy różańca należy odmówić Modlitwę:

O mój Jezu, przebacz nam nasze grzechy, zachowaj nas od ognia piekielnego, zaprowadź wszystkie dusze do nieba i dopomóż szczególnie tym, którzy najbardziej potrzebują Twojego miłosierdzia.

Warunek 4 - Piętnastominutowe rozmyślanie nad tajemnicami różańcowymi w pierwszą sobotę miesiąca.

Podejmujemy piętnaście minut rozmyślania o ściśle określonej przez niebo tematyce: mamy pochylić się nad jedną (lub kilkoma) z tajemnic różańca. Możemy rozmyślać nad dowolną tajemnicą, również nowymi tajemnicami: tajemnicami światła.

    Wzbudźmy intencję wynagradzającą za grzeszników, którzy nie chcą słuchać Matki Najświętszej ani być Jej dziećmi, którzy okazują Maryi obojętność, a nawet Ją nienawidzą i wiele czynią, by pomniejszyć Jej chwałę. 

    Możemy w tym celu odmówić następującą modlitwę:

Matko Najświętsza, Niepokalana Maryjo!

Z radością przyjmuję Twe zaproszenie do udziału w Twoim rozmyślaniu. W pierwsze soboty otwierasz Swe Niepokalane Serce dla każdego, kto pragnie wlać we własne serce te najważniejsze znaki, jakie Bóg ukazał nam we Fatimie. Proszę, otwórz przede mną Swoje Serce. Ośmielam się prosić o to z całą pokorą, ale i z dziecięcą śmiałością, ponieważ chcę Cię naśladować, ponieważ chcę żyć miłością do Twego Syna, ponieważ pragnę zawsze trwać w stanie łaski i miłować Twój święty Różaniec, wreszcie – ponieważ pragnę wszystkiego, co tylko mogę ofiarowywać w duchu zadośćuczynienia za grzeszników. Daj mi uczestniczyć w Twym rozmyślaniu, a ja obiecuję wprowadzać w życie Słowo, które wlejesz do mego małego serca, by stawało się coraz milsze Tobie, bliższe Tobie, podobniejsze do Twego Niepokalanego Serca. A jeśli chcesz, zawsze możesz zabrać me serce, a dać mi Swoje – jak uczyniłaś to z tyloma swoimi dziećmi. Będę wtedy duszą najszczęśliwszą na świecie!

Piętnastominutowe rozmyślanie (przykładowe tematy rozmyślania nad pierwszą tajemnicą radosną)

4.1. Najpierw odmawia się modlitwę wstępną:

Zjednoczony ze wszystkimi aniołami i świętymi w niebie, zapraszam Ciebie, Maryjo, do rozważania ze mną tajemnic świętego różańca, co czynić chcę na cześć i chwałę Boga oraz dla zbawienia dusz.

4.2. Należy przypomnieć sobie relację ewangeliczną (Łk 1,26 - 38). Odczytaj tekst powoli, w duchu głębokiej modlitwy.

4.3. Z pokora pochyl się nad misterium swojego zbawienia objawionym w tej tajemnicy różańcowej. Rozmyślanie można poprowadzić według następujących punktów:

a. rozważ anielskie przesłanie skierowane do Maryi,

b. rozważ odpowiedź Najświętszej Maryi Panny,

c. rozważ wcielenie Syna Bożego.

4.4. Z kolei zjednocz się z Maryją w ufnej modlitwie. Odmów w skupieniu Litanię Loretańską. Na zakończenie dodaj:

Niebieski Ojcze, zgodnie z Twoją wolą wyrażoną w przesłaniu anioła, Twój Syn Jednorodzony stał się człowiekiem w łonie Najświętszej Dziewicy Maryi. Wysłuchaj moich próśb i dozwól mi znaleźć u Ciebie wsparcie za Jej orędownictwem, ponieważ z wiarą uznaję Ją za prawdziwą Matkę Boga. Amen.

4.5. Na zakończenie wzbudź w sobie postanowienia duchowe.

Będę gorącym sercem miłował Matkę Najświętszą i każdego dnia oddawał Jej cześć. 

Będę uczył się od Maryi posłusznego wypełniania woli Bożej, jaką Pan mi ukazuje co dnia. 

Obudzę w sobie nabożeństwo do mojego Anioła Stróża.

4. A jeśli ktoś nie może spełnić warunków w sobotę, czy może wypełnić je w niedzielę?

    Siostra Łucja odpowiada: „Tak samo zostanie przyjęte praktykowanie tego nabożeństwa w niedzielę następującą po sobocie, jeśli moi kapłani ze słusznej przyczyny zezwolą na to duszom”.

5. Korzyści: jakie łaski zostały obiecane tym, którzy choć raz je odprawią?

„Duszom, które w ten sposób starają się mi wynagradzać - mówi Matka Najświętsza - obiecuję towarzyszyć w godzinie śmierci z wszystkimi łaskami potrzebnymi do zbawienia”.

6. Intencja wynagradzająca. 

Jak ważna jest intencja zadośćuczynienia, przypomina sam Jezus, który mówił siostrze Łucji, że wartość nabożeństwa uzależniona jest od tego, czy ludzie „mają zamiar zadośćuczynić Niepokalanemu Sercu Maryi”. Dlatego siostra Łucja rozpoczyna swe zapiski uwagą: „Nie zapomnieć o intencji wynagradzania, która jest bardzo ważnym elementem pierwszych sobót”.

7. Warunki rzeczywiście proste, ale czy są wypełniane?

„Jeśli zrobi się to, co ja wam mówię, wiele dusz zostanie uratowanych, nastanie pokój na świecie. Wojna się skończy”- mówi Maryja. Trzeba zatem wypełnić to, o co prosi Niebo. Prośba Maryi dotyczy czterech warunków, zatem wszystkie cztery należy wypełnić, a nie jedynie dowolnie wybrane. Jeśli mowa jest o intencji wynagradzającej Niepokalanemu Sercu Maryi, to taka intencja winna nam przyświecać w trakcie nabożeństwa pierwszych sobót. Matka Boża prosi, by Jej towarzyszyć przez 15 minut, rozmyślając o tajemnicach różańcowych, zatem nie zapominajmy o medytacji, której temat jest jasno sprecyzowany i nie ma tu dowolności. Maryja prosi ponadto nie tylko o różaniec, ale również o rozmyślanie, zatem zwróćmy uwagę, by nie utożsamiać rozważań w czasie różańca z rozmyślaniem o tajemnicach różańcowych. Pamiętajmy: medytacja, niezależna od modlitwy różańcowej, jest niezmiernie istotna i nie możemy jej pomijać.

8. Czy nabożeństwo pierwszych sobót jest jeszcze dziś aktualne?

Ojciec Święty Benedykt XVI odpowiada: „Łudziłby się ten, kto sądziłby, że prorocka misja Fatimy została zakończona”. „W tym sensie posłanie nie jest zakończone, chociaż obydwie wielkie dyktatury zniknęły. Trwa cierpienie Kościoła i trwa zagrożenie człowieka, a tym samym nie ustaje szukanie odpowiedzi; dlatego wciąż aktualna pozostaje wskazówka, którą dała nam Maryja. Także w obecnym utrapieniu, gdy siła zła w najprzeróżniejszych formach grozi zdeptaniem wiary. Także teraz koniecznie potrzebujemy tej odpowiedzi, której Matka Boża udzieliła dzieciom”.

Do dziś pozostają również aktualne słowa siostry Łucji: „Najświętsza Maryja Panna obiecała odłożyć bicz wojny na później, jeśli to nabożeństwo będzie propagowane i praktykowane. Możemy dostrzec, że odsuwa Ona tę karę stosownie do wysiłków, jakie są podejmowane, by je propagować. Obawiam się jednak, że mogliśmy uczynić więcej niż czynimy i że Bóg, mniej niż zadowolony, może podnieść ramię swego Miłosierdzia i pozwolić, aby świat był niszczony przez to oczyszczenie. A nigdy nie było ono tak straszne, straszne”. Nabożeństwo pierwszych pięciu sobót miesiąca jest wciąż wezwaniem dla Kościoła i każdego z nas; nadal możemy twierdzić, iż moglibyśmy więcej uczynić, by było ono znane i praktykowane.

Rodzi się jednak pytanie: po cóż nam dziś to nabożeństwo? Nie zapominajmy jednak, iż to „Bóg chce ustanowić na świecie nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi”. Zatem sam Stwórca Nieba i Ziemi wyciąga pomocną dłoń człowiekowi przez Maryję, a to zupełnie zmienia postać rzeczy. Siostra Łucja z wielką prostotą poucza wszystkich wątpiących w sens tego nabożeństwa, iż „Bóg jest Ojcem i lepiej od nas rozumie potrzeby swoich dzieci” i pragnie „ułatwić nam drogę dostępu do Siebie”.

Przypomnienie tego nabożeństwa, w czasie, kiedy trwa Wielka Nowenna Fatimska, nabiera szczególnego znaczenia. Stanowi ono bowiem istotę przesłania Matki Bożej i jest wezwaniem skierowanym do każdego z nas. Jeśli mówimy o pobożności fatimskiej, to nie możemy jej utożsamiać jedynie z 13. dniem miesiąca od maja do października. Fatima bowiem woła o nabożeństwo pięciu pierwszych sobót miesiąca. Nie wypełnimy fatimskiego przesłania, jeśli nie będziemy wynagradzać Niepokalanemu Sercu Maryi w pierwsze soboty.

Źródło: Sekretariat Fatimski

Modlitwy Anioła z Fatimy

O Boże mój, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, 

ufam Tobie i miłuję Ciebie. 

Proszę Cię o przebaczenie dla tych, którzy w Ciebie nie wierzą, 

Ciebie nie uwielbiają, nie ufają Tobie i Ciebie nie miłują. 

Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty. 

W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie 

Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa, 

obecnego na ołtarzach całego świata 

jako wynagrodzenie za zniewagi, 

świętokradztwa i obojętność, którymi jest On obrażany. 

Przez nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca 

i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi, 

proszę Cię o łaskę nawrócenia biednych grzeszników.

Źródło:Sekretariat Fatimski

Modlitwa do św. Józefa w intencji rodziny

Święty Józefie, Oblubieńcze Bogurodzicy Maryi, Opiekunie rodzin, Twojej ojcowskiej opiece powierzył Bóg swojego Syna i Jego Niepokalaną Matkę. Z największą miłością wypełniałeś obowiązki troskliwego Ojca i Opiekuna Najświętszej Rodziny. Powierzam Ci moją rodzinę, nasze prace, radości i cierpienia. Powierzam Co moje dzieci (moich rodziców). Wprowadź Jezusa do naszego domu, pomóż przyjąć Go do naszych serc, uproś łaskę miłości, zgody i pokoju, aby nasza rodzina osiągnęła szczęście doczesne i wieczne. Amen.

Ks. Piotr Pawlukiewicz o męstwie i cierpieniu

Program STUDNIA odc. 2

Z ks. Piotrem Pawlukiewiczem o męstwie i powołaniu rozmawiają Dominika Dembińska-Szarwas i Stefan Czerniecki.

Program STUDNIA odc. 3

Z ks. Piotrem Pawlukiewiczem o cierpieniu rozmawiają Dominika Dembińska-Szarwas i Stefan Czerniecki.

Festiwal Filmów Dokumentalnych "Kino z duszą" 23-25.11.2017

Już dzisiaj wystartował festiwal filmów dokumentalnych "Kino z duszą".

Festiwal Filmów Dokumentalnych KINO Z DUSZĄ to wyjątkowa inicjatywa kulturalna powstała w 2013 roku. Ideą organizowanego przez fundację Areopag XXI przedsięwzięcia jest pokazanie warszawskiej widowni najciekawszych filmów dokumentalnych zrealizowanych przez polskich i zagranicznych twórców. Wszystkie dokumenty emitowane w ramach festiwalu KINO Z DUSZĄ to filmy wyróżniające się wśród innych produkcji nietuzinkową tematyką i ciekawym sposobem realizacji. KINO Z DUSZĄ to kino prawdziwych, niezniszczalnych wartości, nie tylko chrześcijańskich, lecz ogólnoludzkich, wartości, których wszyscy pragniemy, do których dążymy, nie zawsze potrafimy nimi żyć.

W skład jury wchodzą profesjonaliści i miłośnicy kina dokumentalnego. Przewodniczącym jury jest uznany  polski dokumentalista, autor m.in. wielokrotnie nagradzanego obrazu „Usłyszcie mój krzyk” –  Maciej Drygas. Pozostali członkowie jury to: operator filmowy prof. Andrzej Musiał, wykładowca PWSFTviT w Łodzi, dokumentalista Arkadiusz Gołębiewski, reżyser serii filmów „Kwatera Ł”, krytyk filmowy Bartek Pulcyn – selekcjoner festiwalów filmowych, dr  Ewa K. Czaczkowska, prezes Fundacji AreopagXXI oraz  red. Grażyna Raszkowska, dyrektor  festiwalu.

W tym roku wyświetlane będą m.in. filmy: "Teraz i w godzinę śmierci" (Piątek, 20:00), "Ślady stóp (Piątek 11:00)", "Ziemia bezdomnych" i wiele innych. W czasie festiwalu będzie też okazja do spotkania z ojcem Leonem Knabitem. Na wszystkie pokazy filmowe  i spotkania WSTĘP WOLNY.

Szczegółowy program: http://kinozdusza.pl/program/

Źródło: http://kinozdusza.pl/festiwal/

Modlitwa Piusa X do Matki Bożej Królowej Nieba

O dostojna Królowo Nieba

i Władczyni aniołów,

któraś od Boga otrzymała władzę

i posłannictwo zmiażdżenia głowy szatana,

pokornie Cię prosimy,

ześlij wojska niebieskie,

aby na Twój rozkaz ścigały demony,

wszędzie je zwalczały,

powstrzymały ich zuchwałość

i zepchnęły je w otchłań.

Amen

Krótka koronka za dusze zmarłych

Na początku żegnamy się mówiąc:

W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen. 

Na trzech początkowych paciorkach mówimy: 

Boże mój, wierzę w Ciebie, boś jest prawdą nieomylną. 

Mam nadzieję w Tobie, boś jest nieskończenie dobry. 

Kocham Cię, Panie, boś jest godzien nieskończonej miłości. 

Na małych paciorkach 10 razy: 

Słodkie Serce Maryi, bądź moim zbawieniem. 

Zakończyć znakiem krzyża i modlitwą: 

Boże mój, przez Najsłodsze Serce Maryi ofiaruję Ci tę modlitwę i proszę, abyś ją przyjął za dusze w czyśćcu cierpiące (albo: za duszę nieznana).

IX DZIEŃ SOLIDARNOŚCI Z KOŚCIOŁEM PRZEŚLADOWANYM 2017 - BLISKI WSCHÓD

DLACZEGO BLISKI WSCHÓD?

Chrześcijanie nie przybyli na Bliski Wschód z Zachodu. To tu są korzenie chrześcijaństwa. Bez nas Bliski Wschód nie będzie taki sam.

ks. bp Bashar Warda, arcybiskup Irbilu, Irak

Trwające wojny: od 2003 roku w Iraku oraz od 2011 roku w Syrii, a także tzw. Arabska Wiosna w latach 2010-2013 doprowadziły do załamania struktury społecznej na Bliskim Wschodzie. Ludzie wszystkich wyznań uciekają z Bliskiego Wschodu w wyniku coraz szerzej zataczającego się kręgu przemocy fundamentalistów islamskich z Daesh, określających się również mianem Państwa Islamskiego.

Dążąc do zaprowadzenia kalifatu, opartego na prawie z VII wieku, we wszystkich krajach arabskich Daesh dokonuje czystek religijnych, prześladując, wypędzając i wreszcie mordując tych, którzy nie chcą się podporządkować sunnickiej ekstremistycznej doktrynie. Zagrożeni są więc sami muzułmanie z odłamu szyickiego, ale też bardziej umiarkowani sunnici. Najbardziej zagrożeni są jednak bliskowschodni chrześcijanie i jazydzi. Tym dwóm grupom grozi całkowite unicestwienie. W rezolucji z 4 lutego 2016 roku Parlament Europejski uznał oficjalnie, że zbrodnie dokonywane przez Daesh na chrześcijanach, jazydach i innych mniejszościach religijnych są ludobójstwem. ONZ do tej pory unika określać tym mianem poczynania Daesh, co pozwala organizacji na niepodejmowanie zdecydowanych działań przeciw terrorystom na Bliskim Wschodzie.

Dotychczas wieloreligijne społeczności na Bliskim Wschodzie stają się coraz bardziej monoreligijnymi środowiskami rządzonymi przez bezwzględnych ekstremistów islamskich.

Gdzie na Bliskim Wschodzie najbardziej potrzebna jest pomoc?

Syria

Szacuje się, że na przestrzeni sześciu lat (od 2011 roku) liczba chrześcijan w Syrii spadła o 50% (92 500 osoby). Aktualnie chrześcijanie stanowią 5% populacji Syrii. Wyjątkowo dramatycznym przykładem jest Aleppo, znajdujące się w epicentrum syryjskiej wojny domowej. Całość populacji miasta skurczyła się z 2,3 miliona do 1,6 miliona (o 30%), a jednocześnie w tym samym okresie liczba chrześcijan w Aleppo zmalała o 80%. Obecnie Aleppo zamieszkuje ok. 35 000 chrześcijan. Spadek tej liczby postępuje coraz szybciej.

Rand Mittri, studentka z Aleppo, Syria:

Nasze życie otoczone jest przez śmierć. Ale, tak jak wy, codziennie rano zamykamy za sobą drzwi i wychodzimy do pracy lub do szkoły. W tym momencie ogarnia nas strach, że gdy wrócimy wieczorem nie zastaniemy już naszych domów takimi, jak je opuściliśmy rano, a naszych bliskich w nich nie będzie. Być może tego właśnie dnia zginiemy. Albo może nasze rodziny zginą. To bolesne doświadczenie. I nie ma od tego ucieczki, nikogo, kto mógłby udzielić pomocy.

Irak

Po rozpoczęciu wojny w Iraku w 2003 roku z kraju wyemigrowało ok. 66% chrześcijan. Podczas gdy przed 2003 rokiem w Iraku żyło między 800 000 a 1,2 miliona chrześcijan, dziś jest to zaledwie 250 000 - 400 000. Chrześcijanie stanowią dziś w Iraku 0,8% populacji kraju. Szacuje się, że w ciągu najbliższych trzech lat chrześcijanie całkowicie znikną z Iraku.

Tawfeek Saqat, rolnik z Qaraqosh, Irak:

Zanim moja rodzina została przesiedlona, byliśmy rolinikami w Qaraqosh. Uprawialiśmy wiele hektarów ziemi. Hodowałem żywiec i miałem mały hotel. Byliśmy bogatą rodziną. Prowadziłem biznes razem z żoną i jedenaściorgiem naszych dzieci. Kiedy szykowaliśmy się do opuszczenia Qaraqosh, ja i czwórka moich dzieci zostaliśmy porwani przez ISIS. Jesteśmy chrześcijanami. 

Teraz odbudowujemy naszą wioskę. Jest trudno, nic tu nie ma. Chcemy przygotować ziemię pod uprawy, ale nie wiemy, gdzie leżą miny. Boimy się. Mimo to nie chcemy wyjeżdżać, to nasza ziemia.

Liban

Do tej pory Liban był jedynym krajem na Bliskim Wschodzie o znaczącej liczbie chrześcijan. Szacuje się, że stanowią oni 35% populacji. Liban boryka się obecnie z ogromną falą uchodźców z Syrii, Iraku i innych sasiądujących krajów. Z samej Syrii przebyły tam 2 miliony uchodźców, co zważyszy na ogólną liczbę rdzennej ludności Libanu (4,3 miliona), stanowi poważny problem w zmianie struktury społecznej (większość uchodźców to muzułmanie), a także ekonomicznej. Kraj nie jest w stanie zagwarantować wszystkim ani mieszkań, ani pracy, a nawet wystarczających zasobów wody, czy dostępu do prądu. Prowadzi to do silnych napięć między Libańczykami a uchodźcami.

ks. Simon Attallah, Arcybiskup Maronicki z Baalbek-Deir Al-Ahmar, Liban:

Mamy w Libanie 2 miliony uchodźców z Syrii. Wielu z nich powróci do swojego kraju, gdy wojna się skończy. Ale wielu też pozostanie i będzie się ubiegać o obywatelstwo libańskie. Co się wtedy stanie z chrześcijanami? Liban wyróżnia się bardzo delikatną mozaiką religijną. Syryjczycy, którzy pozostaną w Libanie, to głównie sunnici. Religijna równowaga zostanie zachwiana. Okazujemy dużą solidarność z uchodźcami, chcemy pomóc, ale stoimy przed oczywistym problemem.

PLAN OBCHODÓW IX DNIA SOLIDARNOŚCI Z KOŚCIOŁEM PRZEŚLADOWANYM

Gość główny bp Antoine Chbair z Tartus w Syrii.

9 Listopada (czwartek)

godz. 18.00 Udział w programie "Rozmowy Niedokończone", Radio Maryja i TV Trwam

10 Listopada (piątek)

godz. 10.30 Konferencja prasowa, Siedziba Konferencji Episkopatu Polski, Skwer kard. Stefana Wyszyńskiego 6 w Warszawie

11 Listopada (sobota)

godz. 21.00 Apel Jasnogórski (udział bp A. Chbaira w modlitwie)

12 Listopada (niedziela)

godz. 7.00 Kraków - Msza św. w Sanktuarium w Łagiewnikach, transmisja w TVP

godz. 17.30 Oratorium Prześladowanych za Wiarę "Z powodu mojego imienia", Kopalnia Soli w Wieliczce

Źródło: http://pkwp.org/


By wesprzeć akcję Wyślij SMS o treści "RATUJE" pod nr 72405 (koszt 2,46 zł brutto)

Nabożeństwo Trzech Zdrowaś Maryjo

Dziękujemy Trójco Przenajświętsza za potęgę udzieloną Najświętszej Maryi Pannie.

Zdrowaś Maryjo…

Dziękujemy Trójco Przenajświętsza za mądrość udzieloną Najświętszej Maryi Pannie.

Zdrowaś Maryjo…

Dziękujemy Trójco Przenajświętsza za słodycz i miłosierdzie udzielone Najświętszej Maryi Pannie.

Zdrowaś Maryjo…

O Maryjo, moja dobra Matko, zachowaj mnie dzisiaj od grzechu śmiertelnego.

Wieczorem (O Maryjo, moja dobra Matko, zachowaj mnie tej nocy od grzechu śmiertelnego).

Matka Boża obiecała św. Gertrudzie i św. Mechtyldzie, że ustrzeże od grzechu śmiertelnego w danym dniu każdego, kto odmówi tę modlitwę w tym dniu rano i wieczorem.  To nabożeństwo  jest niezwykle skuteczne także wtedy, gdy ofiarujemy je w każdej innej intencji, np. o nawrócenie zatwardziałego grzesznika, za dusze czyśćcowe, o pomoc w trudnej sytuacji materialnej itd.

Więcej o nabożeństwie w książce "Nabożeństwo Trzech Zdrowaś Maryjo z opisem jego rozwoju, skuteczności i doznanych łask".

Książka do nabycia tutaj

Od 1 do 8 listopada możemy otrzymać odpust zupełny i ofiarować go za dusze w czyśćcu cierpiące

Odpust jest darowaniem kar doczesnych za grzechy. Każdy grzech pociąga za sobą karę doczesną w postaci cierpienia, bo nawet jeśli został nam odpuszczony w spowiedzi świętej, to trzeba odpokutować za niego na ziemi. Odpusty wymazują karę doczesną. Dzielimy je na zupełne (całkowite darowanie win) i cząstkowe (darowanie części kar). Możemy je zdobyć dla siebie lub ofiarować duszom w czyśćcu cierpiącym, co jest dla nich wielką pociechą i często skraca ich męki. Uzyskanie odpustu zupełnego całkowicie uwalnia kogoś z czyśćca. Można go uzyskać raz w ciągu doby.

Warunki uzyskania odpustu zupełnego:

1. Należy wykluczyć wszelkie przywiązanie do grzechu, nawet powszedniego. Jeśli brakuje pełnej tego rodzaju dyspozycji, albo nie zostaną spełnione wyliczone warunki, wtedy odpust będzie tylko cząstkowy.

2. Należy wykonać czynności obdarzone odpustem (spis niżej).

3. Być w stanie łaski uświęcającej.

4. Przyjąć Komunię świętą.

5. Odmówić modlitwę w intencjach Ojca świętego. Warunek dotyczący modlitwy w intencjach Ojca Świętego wypełnia się całkowicie przez odmówienie jeden raz "Ojcze nasz" i "Zdrowaś". Pozostawia się wiernym swobodę wyboru jakiejkolwiek modlitwy zgodnie z ich pobożnością.

Odpust zupełny można uzyskać za:

1. Odprawienie adoracji Najświętszego Sakramentu przez pół godziny.

2. Pobożne przyjęcie - choćby tylko przez radio - Błogosławieństwa Papieskiego udzielanego Miastu i Światu.

3. Nawiedzenie cmentarza w dniach od 1 do 8 listopada połączone z modlitwą - choćby tylko w myśli - za zmarłych (odpust ten może być ofiarowany tylko za dusze w czyśćcu cierpiące).

4. Pobożny udział w obrzędzie liturgicznym w Wielki Piątek i ucałowanie krzyża.

5. Udział w ćwiczeniach duchowych trwających przynajmniej przez trzy dni.

6. Publiczne odmówienie Aktu Wynagrodzenia w uroczystość Najświętszego Serca Jezusowego.

7. Publiczne odmówienie Aktu poświęcenia rodzaju ludzkiego Chrystusowi Królowi w uroczystość Chrystusa Króla.

8. W uroczystość św. Apostołów Piotra i Pawła, każdy kto pobożnie używa przedmiotu religijnego (krzyża, różańca, szkaplerza, medalika) poświęconego przez Papieża lub Biskupa i w tym dniu odmówi Wyznanie Wiary.

9. Wysłuchanie w czasie misji kilku kazań i udział w uroczystym ich zakończeniu.

10. Przystąpienie po raz pierwszy do Komunii św. lub udział w takiej pobożnej ceremonii.

11. Odprawienie pierwszej Mszy św. lub pobożne uczestnictwo w niej.

12. Odmówienie różańca w kościele, w rodzinie, we wspólnocie zakonnej (należy odmówić przynajmniej jedną część, jednakże pięć dziesiątek w sposób ciągły, z modlitwą ustną należy połączyć pobożne rozważanie tajemnic, w publicznym odmawianiu tajemnice winne być zapowiadane zgodnie z zatwierdzoną miejscową praktyką, w odmawianiu prywatnym wystarczy, że wierny łączy z modlitwą ustną rozważanie tajemnic).

13. Odnowienie przez kapłana w 25-, 50-, 60-lecie święceń kapłańskich postanowienia wiernego wypełniania obowiązków swojego powołania, uczestniczenie w Mszy św. jubileuszowej.

14. Czytanie Pisma św. z szacunkiem należnym słowu Bożemu, przynajmniej przez pół godziny.

15. Nawiedzenie kościoła, w którym trwa Synod diecezjalny i odmówienie tam "Ojcze nasz" i "Wierzę".

16. Odmówienie w sposób uroczysty hymnu "Przed tak wielkim Sakramentem" w Wielki Czwartek.

17. Odmówienie tego samego hymnu w uroczystość Bożego Ciała.

18. Publiczne odmówienie hymnu "Ciebie Boże wielbimy" w ostatnim dniu roku.

19. Publiczne odmówienie hymnu "Przybądź Duchu" w Nowy Rok i w Zesłanie Ducha Świętego.

20. Pobożne odprawienie Drogi Krzyżowej (przed stacjami prawnie erygowanymi, połączone z rozważaniem Męki i Śmierci Chrystusa i przechodzeniem od stacji do stacji; w publicznym odprawianiu wystarczy przechodzenie prowadzącego).

21. Pobożne nawiedzenie kościoła w święto tytułu i dnia 2 sierpnia (odpust Porcjunkuli) i odmówienie "Ojcze nasz" i "Wierzę".

22. Pobożne nawiedzenie kościoła lub ołtarza w dniu jego konsekracji i odmówienie "Ojcze nasz" i "Wierzę".

23. Pobożne nawiedzenie kościoła w Dniu Zadusznym i odmówienie "Ojcze nasz" i "Wierzę" (odpust ten może być ofiarowany tylko za dusze w czyśćcu cierpiące).

24. Pobożne nawiedzenie kościoła lub kaplicy zakonnej w święta Założyciela i odmówienie "Ojcze nasz" i "Wierzę".

25. Udział w czynności świętej, której przewodniczy wizytator w czasie odbywania wizytacji pasterskiej.

26. Odnowienie przyrzeczeń chrztu św. w czasie nabożeństwa Wigilii Paschalnej lub w rocznicę swego chrztu.

27. Pobożne nawiedzenie jednej z czterech patriarchalnych bazylik rzymskich i odmówienie tam "Ojcze nasz" i "Wierzę" w: święto tytułu, jakiekolwiek święto nakazane, raz w roku w innym dniu wybranym przez wiernego.

28. Udział w świętych czynnościach sprawowanych w kościołach stacyjnych w Rzymie w określonych dniach roku zaznaczonych w Mszale Rzymskim.

29. W momencie śmierci, o ile wierny miał za życia zwyczaj odmawiania jakichkolwiek modlitw (w tym wypadku wymieniony warunek zastępuje trzy zwyczajne warunki uzyskania odpustu zupełnego), dla uzyskania tego odpustu chwalebną rzeczą jest posługiwać się krucyfiksem lub krzyżem.

30. Pobożne odmówienie Koronki do Miłosierdzia Bożego w kościele lub kaplicy.

Odpusty cząstkowe zyskujemy za każdy czyn pobożny, jeśli jesteśmy w stanie łaski uświęcającej. Na przykład jeśli w czasie spełniania swoich obowiązków i w trudach życia wzniesiemy myśli do Boga z pokorą i ufnością, dodając w myśli jakiś akt strzelisty, np. "Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami", “Jezu, ufam Tobie!”, “O mój Jezu miłosierdzia”. Jeśli powodowani motywem wiary przyjdziemy z pomocą potrzebującym współbraciom, pomagając im osobiście lub dzieląc się z nimi swoimi dobrami. Gdy w intencji umartwiania się, odmówimy sobie czegoś godziwego, a przyjemnego dla siebie. Warunek ten ma zachęcić wiernych do praktykowania dobrowolnych umartwień.

Odpust cząstkowy jest związany z odmówieniem wielu znanych modlitw i można go uzyskać wielokrotnie w ciągu dnia. Niektóre z modlitw związanych z odpustem cząstkowym to: Anioł Pański (lub Regina Caeli w Okresie Wielkanocnym); Duszo Chrystusowa; Wierzę w Boga; Psalm 130 (Z głębokości); Psalm 51 (Zmiłuj się...); odmówienie Jutrzni lub Nieszporów za zmarłych; Panie, Boże wszechmogący (modlitwa z Liturgii Godzin, Jutrznia w Poniedziałek II tygodnia psałterza); modlitwa św. Bernarda (Pomnij, o Najświętsza Panno Maryjo); Wieczny odpoczynek; Witaj, Królowo, Matko Miłosierdzia; Pod Twoją obronę; Magnificat; odmówienie jednej z sześciu litanii zatwierdzonych dla całego Kościoła (do Najświętszego Imienia Jezus, do Najświętszego Serca Pana Jezusa, do Najdroższej Krwi Chrystusa Pana, Loretańskiej do NMP, do świętego Józefa lub do Wszystkich Świętych); pobożne uczynienie znaku Krzyża świętego. Odpust cząstkowy przysługuje też za odmówienie Różańca św., odprawienie Drogi Krzyżowej, nawiedzenie Najświętszego Sakramentu, odwiedzenie cmentarza lub kościoła z modlitwą za Ojca św. I zmarłych. Podobnie za praktyki pobożne: uczestnictwo w Najświętszej Ofierze Mszy św., przyjęcie Komunii św., akty żalu za grzechy, pobożne używanie wody święconej, przebaczenie winowajcom, rachunek sumienia, post, wysłuchanie kazania i błogosławieństwo kapłana.

Święty Augustyn uważał, że jeden dzień w czyśćcu odpowiada tysiącom dni cierpienia na ziemi. Wołał on: “Przyjdźcie z pomocą tym bezsilnym duszom, których udręki są nieporównywalnie większe od wszystkiego, co można wycierpieć w tym życiu”. Postarajmy się więc wykorzystać dar jakim są odpusty i ofiarować je za dusze, które same nie mogą sobie pomóc, ale my możemy. Ofiarując odpusty, Mszę świętą, nasze wyrzeczenia, cierpienia, dobre uczynki, post i jałmużnę. Wszystkie, jeśli tylko świadomie oddamy je Bogu za dusze, są wielką pomocą dla tych, którzy dopiero oczekują na zbawienie. I pamiętajmy też o jednym - pomagając duszom w czyśćcu, zjednujemy sobie przyjaciół w niebie. Święty Jan Maria Vianney powiedział kiedyś: “O gdyby wiedziano [...], jakie łaski można za ich wstawiennictwem uzyskać, nie byłyby tak bardzo opuszczone”. Niech słowa proboszcza z Ars będą więc dla nas zachętą do modlitwy za dusze czyśćcowe.